Laatst belde een mede Gideon mij op om met mij een bijzondere ervaring die hij had meegemaakt te delen. Hij vertelde mij dat hij de laatste tijd erg worstelde met de gedacht om maar uit de Gideons Int. te stappen en te stoppen met het Gideon werk. Hij vertelde mij dat zijn leven zakelijk en privé erg druk en hectisch was en dat dit erg veel aandacht en energie koste.
Een bemoediging van boven
Juist op dit kruispunt in zijn leven werd hij bemoedigd en mocht hij ontdekken dat het Woord dat hij jaren geleden in Dokkum had uitgedeeld nu op onverwachte wijze als een schat aan hem getoond werd. En nog vol van wat hij had meegemaakt greep hij de telefoon om dit te delen. Hij vertelde hoe God aan hem duidelijk had gemaakt dat stoppen als ‘Gideon’ geen optie is en hoe God hem er op gewezen had hoe belangrijk het is om Zijn woord uit te delen. Zijn verhaal ging als volgt:
“Na een drukke winkeldag ben ik samen met het personeel van mijn winkel naar een restaurant gegaan om daar even na te borrelen. De opbrengst van die dag had ik zelf op zak en ik was er bezorgd over dat ik deze opbrengst, een flink geldbedrag, niet op een vreemde manier zou kwijtraken. In het restaurant lette ik er dan ook voortdurend op of er daar ook verdacht uitziende figuren rondhingen. Op een bepaald moment zag ik een man, in een leren jas met allerlei piercings daarin, in een hoek van het restaurant staan. Omdat ik hem niet geheel vertrouwde ging ik naar deze man toe. Ik raakte met hem in gesprek en hij vertelde mij dat hij het leren jasje
al sinds 1998 had en dat dit jasje ook nog nooit gewassen was. Dit vanwege de piercings in het jasje. Ook vertelde hij mij dat hoewel hij zijn leren jas nog nooit gewassen had deze jas toch niet onfris rook. Ik moet ook zeggen dat ik zelf ook niet kon ruiken dat deze leren jas na jaren niet gewassen te zijn onfris was. Deze man kwam mij niet bekend voor. Ondanks dat we geen bekenden van elkaar waren vertelde hij mij op enig moment dat hij een boekje in de binnenzak van zijn jas had zitten en dat dit boekje daar al vanaf 1998 bij zich droeg. Toen ik nieuwsgierig aan hem vroeg wat voor boekje dit was haalde hij dit uit zijn binnenzak en toonde dat aan mij. En wat ik zag ontroerde mij. Het boekje was een Gideon Bijbel die hij, naar eigen zeggen, in 1998 bij een uitdeling op de school waar hij toen op zat ontvangen had. Op dat moment voelde ik in mijn hart hoe God mij er bij bepaalde hoe belangrijk het uitdelen van Zijn Woord is. Deze persoon had zijn Gideon Bijbel gekregen bij een uitdeling waar ook ik bij aanwezig was geweest. Dit gebeurde in een tijd toen ik nog maar pas lid van de Gideons International was. Ik besefte toen dat stoppen, zolang
we nog door kunnen en mogen gaan, geen optie is”
